Galicia tivo dende fai séculos notables coros e corpos de baile que recollían as melodías populares e as danzas campesiñas, mariñeiras, etc. Estas danzas executábanse nas festas das distintas bisbarras galegas. Existen diversas danzas que se adoitan considerar galegas como sona xota, a pandeirada, o fandango, o maneo, etc., pero sen dúbida o baile típico de Galicia enteira é a muñeira. Nas distintas bisbarras adopta variantes, ás veces moi profundas que a fan de difícil execución. Adoita constar de dous ou tres partes: unha para efectuar os puntos; outra as voltas, que constan sempre de 16 compases. A muiñeira é sempre un alarde de ritmo, rapidez e vistosidade. Adoita representarse nas romaxes galegas e festas, onde adoita haber un ambiente tradicional e se recolle o costumismo popular.
A música adoita estar representada por un corpo de gaitas que consta de: a gaita galega, o bombo, o tamboril, o máis típico como instrumento é a pandeireta.
Unha das muiñeiras máis características de Galicia é o espantallo. É unha danza campesiña, con música popular, o traxe que se utiliza é típico da bisbarra de Noya e pertence ao século XVIII. Trátase dunha danza inspirada nun espantallo (que se coloca nas terras para que os paxaros non estraguen as sementeiras realizadas polos campesiños). No medio do baile o espantallo cobra vida para bailar coas mozas. É en realidade este baile un culto ao sol, á auga polas boas colleitas e a homenaxe ao espantallo que as protexe. O traxe do espantallo vai cuberto de palla.
O traxe típico galego das rapazas consta de:
Blusa ou camisa.
Faldra, que adoita ser vermella.
Enagua ou refeixe.
Pololos, medias caladas.
Mandil de pano curto ou longo, negro.
Chaleco e dengue de pano negro.
Zapatos negros ou zuecas.
O traxe típico de galego de mozos é un traxe máis completo e consta de
Pantalón, medias.
Camisa.
Chaleco.
Polainas, faixa de cores.
Bota de pano negro.
